Postanowienie z dnia 7 października 2009 roku, sygn. akt II Cz 752/09

Zgodnie z artykułem 823 kpc postępowanie egzekucyjne umarza się z mocy samego prawa w przypadku gdy wierzyciel w ciągu roku nie dokonał czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia postępowania lub nie zażądał podjęcia zawieszonego postępowania. Przepis ten jest przepisem szczególnym który wprost określa kiedy następuje umorzenie postępowania egzekucyjnego z mocy samego prawa. Błędne jest więc stanowisko sądu I – szej instancji że w przedmiotowej sprawie można zastosować artykuł 182 § 1 kpc.

POSTANOWIENIE SĄDU OKRĘGOWEGO
W BIAŁYMSTOKU

z dnia 7 października 2009 r. Sygn. akt II Cz 752/09

                                   Przewodniczący: SSO Urszula Wynimko (ref.)

                                   Sędziowie:          SSO Barbara Puchalska

                                                               SSO Bogdan Łaszkiewicz

Sąd Okręgowy w Białymstoku po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 07 października  2009 roku w Białymstoku sprawy egzekucyjnej z wniosku Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.  przeciwko dłużnikom Zofii W. i Tadeuszowi W. o egzekucję świadczeń pieniężnych prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w (…) –Z. S. sygn. akt Km 246/01 na skutek zażalenia wierzyciela na postanowienie Sądu Rejonowego w (…) I Wydział Cywilny z dnia 12 marca 2009 roku w sprawie I Co 253/09

p o s t a n a w i a:

zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że uchylić postanowienie komornika z dnia 19 lutego 2009 roku.

UZASADNIENIE

 Zaskarżonym postanowieniem z dnia 12 marca 2009 roku Sąd Rejonowy w (…) oddalił  skargę wierzyciela na postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w (…) z dnia 19 lutego 2009 roku w przedmiocie zakończenia postępowania egzekucyjnego na podstawie art.823 kpc i zwrotu wierzycielowi tytułu wykonawczego. W uzasadnieniu  Sąd wskazał, iż organ egzekucyjny  na mocy art. 820 kpc zawiesza postępowanie na wniosek wierzyciela. Zgodnie z art. 823 kpc postępowanie egzekucyjne umarza się z mocy samego prawa, jeżeli wierzyciel w ciągu roku nie dokonał czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia postępowania lub nie zażądał podjęcia zawieszonego postępowania Termin powyższy biegnie od dnia dokonania ostatniej czynności egzekucyjnej a w razie zawieszenia postępowania od daty ustania przyczyny zawieszenia postępowania. Z akt postępowania egzekucyjnego wynika iż postępowanie zawieszono postanowieniem z dnia 27 września 2007 roku na wniosek wierzyciela, który do dnia wydania postanowienia z 19 lutego 2009 roku nie podejmował żadnych czynności egzekucyjnych i nie złożył wniosku w przedmiocie podjęcia postępowania. Okoliczność zawarcia umowy z dłużnikiem w przedmiocie spłaty ratalnej z umowy oraz fakt jej realizacji przez dłużników spowodował niemożność złożenia stosownego wniosku o podjęcie postępowania egzekucyjnego w trybie art.823 kpc  co jednak nie oznacza  iż w sprawie nie można zastosować art.182§ 1 kpc. Skoro więc postępowanie zostało zawieszone na wniosek wierzyciela  to w takim przypadku  na mocy
art.182 § 1 kpc w związku z art. 13 § 2 kpc postępowanie jest umarzane, wobec bezczynności wierzyciela z upływem roku od dnia wydania postanowienia w przedmiocie zawieszenia postępowania. Z uwagi na to iż wierzyciel nie złożył stosownego wniosku postępowanie egzekucyjne zostało prawidłowo umorzone zaś zwrot tytułu wykonawcze gonie pozbawia wierzyciela w przyszłości możliwości prowadzenia egzekucji.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył wierzyciel twierdząc iż umorzenie postępowania z mocy samego prawa następuje  po upływie roku od ustania przyczyny zawieszenia, termin zaś nie biegnie ,gdy wierzyciel nie miał możliwości złożenia stosownego wniosku. W przedmiotowej sprawie przyczyna  nie ustała gdyż umowa pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem nie pozwala na złożenie stosownego wniosku ani na podejmowanie innych czynności egzekucyjnych. Z uwagi na to wnosił o uchylenie postanowienia w całości

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie wierzyciela  jest zasadne.

            Sąd Okręgowy nie podziela stanowiska Sądu I- szej instancji w całości. Zgodnie z artykułem 13 § 2 kpc  przepisy o procesie stosuje się odpowiednio do innych rodzajów postępowań unormowanych w niniejszym kodeksie , chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. W części Trzeciej  Kodeksu postępowania cywilnego zatytułowanej postępowanie egzekucyjne Tytule I Dział IV znajdują się przepisy odnośnie  zawieszenia i umorzenia postępowania egzekucyjnego. Zgodnie z artykułem 823 kpc postępowanie egzekucyjne umarza się z mocy samego prawa w przypadku gdy wierzyciel w ciągu roku nie dokonał czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia postępowania lub nie zażądał podjęcia zawieszonego postępowania. Przepis ten jest przepisem szczególnym który wprost określa kiedy następuje umorzenie postępowania egzekucyjnego z mocy samego prawa. Błędne jest więc stanowisko sądu I – szej instancji że w przedmiotowej sprawie można zastosować artykuł 182 § 1. Przepis artykułu 823 kpc określa również, że termin powyższy  biegnie od dokonania ostatniej czynności egzekucyjnej, a w razie zawieszenia postępowania od ustania przyczyny zawieszenia postępowania. W przedmiotowej sprawie bezsporne jest iż postępowanie zawieszono na wniosek wierzyciela gdyż  ten zawarł z dłużnikami umowę w przedmiocie rozłożenia spłaty należności na raty. Umowa powyższa jest realizowana przez uczestników postępowania i powoduje niemożność złożenia wniosku w przedmiocie podjęcia postępowania. Słusznie podnosi więc  skarżący  że  przyczyna  zawieszenia postępowania nie ustała i w związku z czym postępowanie egzekucyjne nie mogło się  umorzyć się z mocy samego prawa .

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 386 §1  kpc w zw. z art. 397§ 2 kpc w zw. z art. 13§ 2 kpc orzekł, jak w sentencji orzeczenia.