Postanowienie z dnia 7 października 2009 roku, sygn. akt II Cz 762/09
Wydanie przez sąd zarządzeń trybie art.759§ 2 kpc nie jest dopuszczalne po prawomocnym zakończeniu postępowania egzekucyjnego.
POSTANOWIENIE SĄDU OKRĘGOWEGO W BIAŁYMSTOKU
z dnia 7 października 2009 roku Sygn. akt II Cz 762/09
Przewodniczący: SSO Renata Tabor (ref.)
Sędziowie: SSO Irena Cywoniuk
SSO Beata Wojtasiak
Sąd Okręgowy w Białymstokupo rozpoznaniu w dniu 07 października 2009 roku w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym sprawy egzekucyjnej o sygn. akt VII Km 137/05 prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Białymstoku A. W. –W. z wniosku wierzyciela A. J. przeciwko dłużnikowi Arturowi D. z urzędu na skutek sygnału Dyrektora Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku o wydanie zarządzenia w trybie art. 759 § 2 kpc na skutek zażalenia wierzyciela Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku od postanowienia Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 31 sierpnia 2009 roku, sygn. akt II Co 2789/09
postanawia: oddalić zażalenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Białymstoku stwierdził brak podstaw do wydania Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Białymstoku A. W.-W. zarządzenia w trybie art. 759 § 2 kpc.
W uzasadnieniu wskazał, iż pismem z dnia 10.06.2009 r. Dyrektor Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku w trybie art. 759 § 2 kpc w zw. z art. 43 i art. 49 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji zwrócił się o skontrolowanie prawidłowości stanowiska organu egzekucyjnego – Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Białymstoku A. W.-W. w sprawie VII KM 137/05. Postanowieniem z dnia 14.05.2005 r. Sąd Rejonowy w sprawie II Co 834/04 wyznaczył Dyrektora Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku jako organ do prowadzenia egzekucji łącznej. Postanowieniem z dnia 08.02.2006 r. komornik przekazał akta do ZUS. Następnie w dniu 14.04.2006 r. do ZUS wpłynęło postanowienie komornika z dnia 07.04.2006 r. o ustaleniu kosztów postępowania egzekucyjnego w sprawie – opłaty egzekucyjnej na kwotę 1.868,44 zł, w oparciu o które w okresie lipiec 2006 r. – luty 2008 r. zostały przekazane komornikowi kwoty na pokrycie ustalonej opłaty egzekucyjnej w łącznej kwocie 1.755,01 zł. Od wszczęcia postępowania do daty przekazania sprawy do ZUS Oddziału w Białymstoku komornik nie wyegzekwował na rzecz wierzyciela żadnych kwot. Pismem z dnia 29.08.2008 r. Dyrektor ZUS Oddziału w Białymstoku zwrócił komornikowi sądowemu postanowienie w przedmiocie kosztów z dnia 07.04.2006 r. z informacją, że koszty postępowania będą rozliczone zgodnie z zasadami z art. 64 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zw. z art. 774 kpc i wezwano Komornika do zwrotu kwoty 1.755,01 zł, który nie zwrócił tejże kwoty.
Sąd Rejonowy przytaczając treść art. 759 § 2 kpc wskazał, iż sąd może podejmować ingerencję w tym trybie wyłącznie w toku egzekucji, nie może podejmować ich po prawomocnym zakończeniu postępowania egzekucyjnego. W sytuacji, zatem, gdy postępowanie egzekucyjne w sprawie VII KM 137/05 zostało prawomocnie zakończone w 2006 roku – po uprawomocnieniu się postanowienia z dnia 08.02.2006 r. o przekazaniu sprawy Dyrektorowi ZUS Oddziału w Białymstoku, tutejszy Sąd nie może podejmować działań w trybie art. 759 § 2 kpc. Uczestnicy postępowania byli uprawnieni w stosownym czasie do złożenia skargi na czynność komornika, ewentualnie połączonej z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia, a mimo to Dyrektor ZUS Oddziału w Białymstoku nie kwestionował w/w postanowienia z dnia 07.04.2006r. Na obecnym etapie brak jest zatem możliwości zastosowania trybu z art. 759 § 2 kpc.
Zażalenie od powyższego postanowienia złożył wierzyciel Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku zaskarżając je w całości oraz wnosząc o wydanie Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Białymstoku A. W.-W. zarządzenia w trybie art. 759 § 2 kpc zobowiązującego do zwrotu na rzecz organu egzekucyjnego kwoty 1.755,01 zł. W uzasadnieniu wskazał, iż postępowanie w sprawie VII KM 137/05 nie uległo zakończeniu i nadal jest w toku, gdyż do wyegzekwowania pozostaje wierzytelność objęta tytułem wykonawczym – wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 25.02.2005 r., IC 1725/05. Postanowienie Komornika Sądowego z dnia 08.02.2006 r. zostało zaś wydane bez podstawy prawnej. Wniosek ZUS znajduje oparcie w orzecznictwie ukształtowanym na gruncie art. 759 § 2 kpc, przykładowo w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 19.04.2007 r., w sprawie III CZP 16/07 i w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 12.03.1975 r. w sprawie III CRN 456/74.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Jak trafnie wskazał Sąd I instancji, sąd może podejmować działanie w trybie art. 759 § 2 kpc wyłącznie w toku egzekucji i nie może ich podejmować po prawomocnym zakończeniu postępowania egzekucyjnego. Bezsporne jest, iż postanowieniem z dnia 14 maja 2004 roku w sprawie o sygn. akt II Co 834/04 Sąd Rejonowy w Białymstoku wyznaczył Dyrektora Oddziału Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku do prowadzenia egzekucji łącznej, zaś postanowieniem z dnia 8 lutego 2006 roku Komornik Sądowy uznał się niewłaściwym do dalszego prowadzenia egzekucji i przekazał Dyrektorowi ZUS akta sprawy o sygn. VII Km 137/05 w trybie art. 773§3 kpc. Czynność ta zakończyła postępowanie egzekucyjne prowadzone przez komornika sądowego a jednocześnie nadzór sądu prowadzony w trybie art. 759 kpc. Przepis § 34 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 1968 r. w sprawie czynności komorników (Dz.U. nr 10, poz. 52 ze zm.) stanowi, że w razie postanowienia przez sąd, że obie egzekucje ma prowadzić łącznie administracyjny organ egzekucyjny, komornik zakreśli sprawę w repertorium i przed przekazaniem akt administracyjnemu organowi egzekucyjnemu dokona rozliczenia pobranych w danej sprawie sum, zwróci wierzycielowi pozostałość nie wykorzystanej zaliczki i odnotuje na tytule wykonawczym wysokość dotychczasowych kosztów egzekucyjnych oraz w jakim zakresie roszczenie wierzyciela zostało zaspokojone.
Z odpowiedzi Komornika Sądowego na zażalenie wierzyciela wynika, iż sprawa egzekucyjna o sygn. akt VII Km 137/05 została zakreślona w repertorium komornika jako zakończona. Wprawdzie egzekucja przeciwko dłużnikowi toczy się nadal, lecz obecnie jest prowadzona wyłącznie przez organ egzekucyjny w trybie ustawy o postępowania egzekucyjnym w administracji. Oznacza to, iż na obecnym etapie podjęcie przez sąd działań w trybie art. 759 § 2 kpc zmierzające do nakazania Komornikowi jakichkolwiek działań jest niemożliwe. W szczególności nakazanie w tym trybie zwrotu na rzecz Dyrektora Oddziału ZUS w Białymstoku kwot wpłaconych na pokrycie opłaty egzekucyjnej nie jest dopuszczalne. Podkreślenia wymaga, iż orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 19 kwietnia 2007 roku, sygn. III CZP 16/07, na które powołuje się skarżący, dotyczy odmiennego stanu faktycznego i nie znajduje zastosowania w okolicznościach rozpoznawanej sprawy.
Niezależnie od powyższego należy wskazać, iż zgodnie z treścią art. 774 kpc to organ, który przejął dalsze łączne prowadzenie egzekucji administracyjnej i sądowej, postanawia, w trybie dla niego właściwym, również o kosztach czynności egzekucyjnych dokonanych przez drugi organ egzekucyjny przed postanowieniem sądu (lub przekazaniem zgodnie z art. 773§3 kpc). Do kosztów egzekucji sądowej będzie, zatem miał zastosowanie art. 770 kpc, a do kosztów postępowania egzekucyjnego art. 64 i następne ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W niniejszej sprawie organem uprawnionym do ustalenia kosztów czynności egzekucyjnych był, zatem Dyrektor Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku. Z uwagi jednakże na zakończenie postępowania egzekucyjnego w sprawie VII Km 137/05, wydawanie zarządzeń w trybie art. 759 § 2 kpc nie jest dopuszczalne.
Mając powyższe na uwadze orzeczono na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc, jak w sentencji.